Ibnu Abi Syaibah telah mengeluarkan (riwayat) daripada Ibnu ‘Umar r.huma, dia berkata,
“Sesungguhnya kami - dan kami (waktu itu masih) anak-anak muda - kami tidur bermalam di masjid pada zaman Rasulullah s.a.w.”
al-Baihaqi dan Ibnu ‘Asakir telah mengeluarkan (riwayat) daripada al-Hasan r.a.,
sesungguhnya dia telah ditanya berkenaan orang yang qailulah (tidur ringkas pada waktu tengahari) di dalam masjid,
lalu
jawabnya, “Aku telah lihat ‘Uthman ibnu ‘Affan r.a. - dan dia waktu itu
sebagai khalifah - telah qailulah di masjid.” (Demikian dinukilkan di
dalam kitab Kanzul-‘Ummal)
Demikianlah
mesranya para Sahabat dengan masjid. Mereka benar-benar merasakan
bahawa berada di dalam masjid itu seumpama berada dalam taman-taman
syurga. Bagi mereka berada di dalam masjid seperti ikan yang berada di
dalam air.
Tengoklah
pemuda-pemuda mereka, tempat lepak mereka ialah masjid. Jika malam pun
mereka tidur dimasjid, sudah tentu siangnya pelbagai amalan dan aktiviti
yang mereka lakukan di masjid.
Seorang khalifah juga lebih selesa melepaskan lelah pada siang harinya di masjid.
Apa yang boleh kita pelajari lagi daripada dua riwayat yang ringkas ini?
Tidak ada komentar:
Posting Komentar